Өмнө нь өдөр тутам хэрэглэгддэг байсан олон хэллэгүүд өнөө үед хуучирсан тул өнгөтөөр эсвэл хошигнол болгон ярианд оруулжээ. Гэсэн хэдий ч илтгэгч хүртэл хэлц үгсийн мөн чанарыг тэр бүр ойлгодоггүй. Жишээлбэл, өнөө үед "духаа цохих" гэсэн хэллэг нь маш инээдэмтэй утгатай болжээ.
"Зодох" гэдэг үг нь хоёрдмол утгатай бөгөөд толь бичигт 8-аас 12 гэсэн утгатай байдаг. "Духан дээр цохих" гэсэн хэллэг дэх "цохих" гэсэн утгын хамгийн тохиромжтой утга бол ямар нэгэн зүйлийг цохих явдал юм. Магнай бол Хуучин орос хэл дээрх дух юм. Өөрөөр хэлбэл, хэрэв та шууд утгаар нь ойлговол дараах байдалтай байна: "духаа цохих" - духан дээрээ ямар нэгэн зүйлийг цохих.
Агуулга
Энэхүү фразеологийн нэгжийн ашиглалтыг илүү нарийвчлан шинжилсний дараа тэд хоёр нөхцөл байдалд ингэж хэлсэн гэж дүгнэж болно. Эхнийх нь - тэд мэндэлж байхдаа өөр газар бөхийж нум жинлэв. Хоёрдугаарт, тэд ямар нэгэн зүйл асуух үед. Хуучин өдрүүдэд өөрсдийгөө өргөдөл, өргөдөл гэж нэрлэдэг байсан. Эдгээрийг 15-18-р зууны Оросын оффисын албан ёсны баримт бичиг гэж үздэг байв. Агуулгын хувьд тэд гомдол, няцаалт, хүсэлтийг хоёуланг нь багтааж болно. Хуулийн процесст 16-р зууны үеэс эхлэн өргөдөл гомдол гаргадаг тусгай байгууллага байсан.
Энэхүү фразеологийн нэгжийн мэндчилгээний хувилбарыг Польш хэл дээр бага зэрэг товчилсон хэлбэрээр хадгалсан хэвээр байна. Польш дахь уламжлалт "сайн уу" гэхийн оронд тэд ихэвчлэн czołem, өөрөөр хэлбэл "chelom" гэж хэлдэг. Энэхүү фразеологийн нэгжийн гарал үүслийн түүх нь түүний ашиглалтын хоёрдахь жишээг дурдав.
Аналог
Бидний үед "духаараа цохих" гэсэн фразеологизм бага хэрэглэгддэг. Энэхүү хослолын хэрэглээ 1917 оны үйл явдлын дараа дууссан. Тэд дээд удирдагчдынхаа өмнө хүсэлтээрээ толгойгоо газар цохиж, ерөнхийдөө эрх баригчдын өмнө нуруугаа бөхийлгөдөг улс бүрэн алга болсны дараа улс орны алс холын түүхийн тухай түүхээс та үүнийг сонсож болно.
"Магнай" ба "цохих" гэсэн үгсээр өнөө үед хамгийн их хэрэглэгддэг хослол бол "толгойгоо хана мөргөх" явдал юм. Энэ нь дэмий хоосон үйлдэл хийхийг илэрхийлдэг. Гэхдээ хоёр зууны өмнө "духаа цохих" нь уруул дээр нэлээд олон удаа гардаг байв. Үүнийг уран зохиолын бүтээлүүд нотолж байна, жишээлбэл, Грибоедовын "Woe from Wit":
“Уламжлал нь шинэлэг боловч итгэхэд хэцүү юм.
Түүнийг алдартай тул хүзүү нь ихэвчлэн бөхийдөг байв.
Дайн байлдаан шиг биш, харин энх тайвнаар тэд духаараа авав.
Тэд харамсахгүйгээр шалан дээр тогшлоо!"
Дотоодын кино урлагт эртний үед Орос улсад хааны өмнө хэрхэн "хөмсгөө зодож" байдгийг тод харуулсан тод жишээ бий. Энэ бол 1973 онд найруулагч Леонид Гайдайгийн найруулсан "Иван Васильевич мэргэжлээ өөрчилдөг" инээдмийн кино юм. Фразеологизмууд нь тухайн улсын түүхийг маш тод тусгадаг. Эцсийн эцэст тэд эхнээсээ босдоггүй. Эдгээр нь аман ардын урлагийн нэг төрлийн элементүүд бөгөөд эдгээргүйгээр яриа нь тийм ч өргөн цар хүрээтэй байх боломжгүй юм.
