Нийгэм-сэтгэлзүйн мэдлэг нь хамтын амьдралын анхны хэлбэрүүд гарч ирэхэд соёл иргэншлийн эхэн үед үүссэн. Шашны хөдөлгөөний эхэн үед тахилч нар үй олон хүнийг хянах арга техникийг ашиглаж, олон тооны хүмүүст олон нийтийн сэтгэл санааг халдааж байв. Улмаар нийгмийн зан үйлийн талаарх үзэл баримтлал нь гүн ухааны үндэс суурийг бүрдүүлэв. Гэвч нийгмийн сэтгэл зүй 20-р зууны эхэн үед бие даасан шинжлэх ухаан болж төлөвшжээ.
Хүмүүсийн амьдрал нэг талаараа багаар болдог. Энэ нь хувь хүн, бүлгүүдийн зан үйлийг зохицуулах, үр дүнтэй харилцах, нийгмийн бусад гишүүдтэй харьцах чадварыг шаарддаг. Төрөл бүрийн зан үйл, ёслол, хориглолтыг үеэс үед дамжуулж, тэдний тусламжтайгаар нийгэм нийгмийн тэнцвэрийг хадгалж байв. Нийгмийн философид хувь хүн ба бүлгийн харилцан үйлчлэлийн хэв маягийн талаарх мэдлэг аажмаар бүрэлдэн тогтов.
19-р зууны хоёрдугаар хагаст өөр өөр судлах сэдэвтэй философийн мэдлэгээс нийгмийн хэд хэдэн салбар гарч ирсэн. Антропологи, угсаатны зүй, социологи, нийгмийн философи, сэтгэл судлал ингэж гарч ирсэн. Эдгээр салбарууд нь байгалийн шинжлэх ухаанаас олж авсан хамгийн сүүлийн үеийн мэдээллийг шингээж, хүмүүнлэгийн ерөнхий мэдлэгийн хүрээнд үүсч хөгжсөн юм.
Сэтгэл судлалын бусад салбаруудтай зэрэгцэн тусдаа сахилга бат бий болсон бөгөөд энэ чиглэл нь том, жижиг бүлгүүдийн хувь хүний зан байдал байв. 1908 онд АНУ-д энэ сэдвээр гурван сурах бичиг бараг зэрэг зэрэг хэвлэгджээ. "Нийгмийн сэтгэл зүй" гэсэн хослол анх тэдэн дээр бий болсон гэж үздэг.
1924 онд Ф. Аллпортын "Нийгмийн сэтгэл зүй" хэмээх томоохон хөтөлбөрийн бүтээл хэвлэгдсэн бөгөөд энэ нь шинжлэх ухааны түүхчдийн үзэж байгаагаар сэтгэлзүйн шинэ сахилга бат бүрэлдэн бий болсныг гэрчилжээ. Энэхүү бүтээл нь өмнөх сурах бичгүүдээс өнөөгийн нийгмийн сэтгэлзүйн үндэс суурь болсон заалтуудтай ойролцоо, илүү орчин үеийн санаануудаараа ялгаатай байв.
Нийгмийн сэтгэл судлал үүссэнээс хойш социологи, сэтгэлзүйн гэсэн хоёр салбарыг ялгаж салгасан байв. Эдгээр хоёр өрөөсгөл хандлага нь нийгэм-сэтгэлзүйн үзэгдлийн мөн чанарыг ойлгох өөр хандлагаар тодорхойлогддог байв. Өнгөрсөн зууны 70-аад оны үед эдгээр хоёр чиглэлд соёлын хоорондын хэвийх хандлагыг нэмж, дэмжигчид нь соёлын харилцан үйлчлэлийн асуудлыг судалгааны гол төв болгон тавьсан юм.
Зөвлөлтийн шинжлэх ухаанд нийгмийн сэтгэл зүйг удаан хугацаагаар хориглож байсан. Энэ нь албан ёсны марксист үзэл суртлын системд байр сууриа эзэлж чадахгүй байсан хөрөнгөтний шинжлэх ухаан гэж үздэг байв. Гэсэн хэдий ч Зөвлөлт төр дэх нийгэм-улс төрийн өөрчлөлтийн нөлөөгөөр барууны соёл, шинжлэх ухааны үнэт зүйлд хандах хандлага өөрчлөгдсөн юм. 1966 оноос Ленинградын Улсын Их Сургуулийн Сэтгэл судлалын факультетад нийгмийн сэтгэл зүйг зааж эхэлсэн.
